Ik keek eens rond de tafel en bedacht mij hoe bijzonder het eigenlijk is. Hier zitten we weer met z’n allen voor het zoveelste jaar. Er werd gelachen, serieuze gesprekken gevoerd en uiteraard gegeten. Vertrouwd en heel erg bekend. Het was het jaarlijkse vriendinnenweekend.
Toen Wieger en ik met z’n tweetjes waren, kregen we vaak, erg vaak, de vraag wanneer wij toch eens een gezin gingen stichten. Toen Mini-Kate er eenmaal was, vroegen mensen of er nog een tweede kwam. Nu was ik voordat Mini-Kate haar eerste verjaardag vierde alweer zwanger, dus die vraag kreeg ik niet veel. Nu Twello bijna 1 is, krijg ik de nieuwe variant, gaan we nog voor een derde?
Jahoor, het is klaar, het zit er op! Het kostte mij wat tijd en zere kaken van het glimlachen en praten, maar het is klaar! Tijd om weer terug te gaan naar het ‘gewone’ leven en ‘s avonds op de bank te Netflixen (ik MOET Making a Murderer zien, ik kan niet meer met Netflixianen meepraten). Het waren er veel dit jaar en ik heb ze niet allemaal bezocht, maar ondernemend 2016 is begonnen! De nieuwjaarsborrels zijn geweest!
1 januari misten we helaas de nieuwjaarsduik omdat we ook heel erg ons best deden om daar niet aan mee te doen. Maar 2 januari was het tijd voor een gezinsuitje en togen we naar de Hoornse Vaart, onze eigen nieuwjaarsduik.
Een heel jaar kijken we uit naar december. De maand waarin gezelligheid, familie en verrassingen voorop staan. We verwelkomen twee oude mannen, zwaaien ze weer uit, de halve familie Danenberg is jarig en we knallen eruit tijdens Oud op Nieuw. Maar ons hoogtepunt is toch wel onze eigen traditie; December Vreetmaand!
